Falowniki

Jeszcze niedawno przemienniki częstotliwości wykorzystywano do sterowania prędkością obrotową silników trójfazowych wyłącznie w przemyśle. Rozwój technologii i nieznaczne modyfikacje urządzeń "domowych" pozwoliły przenieść nowoczesne rozwiązania "pod strzechy".

Tradycyjne zestawy hydroforowe składają się z pompy, zbiornika hydroforowego, wyłącznika ciśnieniowego oraz zabezpieczeń elektrycznych. Im większy zbiornik, tym lepiej dla pompy, więc urządzenie zajmuje sporo miejsca. Zabezpieczenia przed przeciążeniem, zwarciem, zanikiem fazy i suchobiegiem też wypadałoby zamontować, a dla  zwolenników stałego ciśnienia obowiązkowym elementem instalacji jest zawór redukcyjny.

Można inaczej, nowocześnie, kompaktowo i jak dobrze policzymy, wcale nie drożej w chwili zakupu zestawu, a z pewnością korzystniej podczas eksploatacji:

- pompa: element obowiązkowy, jedno- lub trójfazowa

- zbiornik: wystarczy objętość 8-25l; nie magazynujemy wody, potrzebujemy niewielkiej objętości do równoważenia nagłych zmian ciśnienia wody w instalacji

- falownik: multizadaniowe urządzenie, które zastąpi reduktor ciśnienia, wyłącznik ciśnieniowy, wyłącznik silnikowy, zabezpieczenie przed pracą pompy bez wody, zabezpieczenie nadprądowe, zabezpieczenie przed zwarciem, zabezpieczenie przed nieprawidłowym napięciem, zabezpieczenie przed brakiem fazy

Jak to działa? W dużym uproszczeniu: na podstawie ciśnienia w instalacji falownik zmienia prędkość obrotową silnika pompy, aby utrzymać stałe ciśnienie niezależnie od pobieranej wydajności. Regulacja odbywa się płynnie, a uruchomienie i zatrzymanie silnika przebiega w trybie "soft", czyli bez obciążeń i sił skracających żywotność... W czasie pracy i "postoju" pompy moduły elektroniczne monitorują parametry prądu, wykrywając i raportując wszelkie przekroczenia zaprogramowanych wartości (przeciążenie, zwarcie, suchobieg, napięcie, obecność faz, ...).

Mały wywód na temat doboru falowników do pomp głębinowych i hydroforowych, czyli dlaczego falownik 1,5kW nie działa z silnikiem 1,5kW...

Moc, obsługiwana przez falownik to maksymalna wartość, jaką może pobrać podłączony do inwertera silnik.

Moc silnika, widoczna na jego tabliczce znamionowej, jest wartością zmierzoną na wale, oddawaną. Moc pobierana jest wyższa i wynika ze strat, jakie powstają podczas zmiany prądu na moment obrotowy (tarcie łożysk, opór aerodynamiczny wentylatora, ciepło). Wylicza się ją jako iloczyn prądu znamionowego i napięcia. Przykładowy silnik o mocy 1,5kW i prądzie 9,7A przy napięciu 230V pobiera moc 2,231kW!

Prawidłowy dobór falownika opiera się o znamionowe natężenie prądu, wyrażone w amperach (A) – wartość znajduje się na tabliczce znamionowej silnika.

Maksymalny prąd, obsługiwany przez falownik powinien być o 10% wyższy od prądu znamionowego silnika. Jeżeli Twój inwerter ma współpracować z pompą „ekonomiczną”, brandowaną w Polsce, ale produkowaną na dalekim wschodzie, przewymiaruj prąd znamionowy deklarowany na tabliczce o 20%.

Przeczytaj uważnie instrukcję montażu i obsługi falownika. Niektóre modele wymagają zmiany ustawień przed pierwszym uruchomieniem pompy, ponieważ posiadają oprogramowanie identyczne dla pracy z silnikami jedno- i trójfazowymi.