Podziemny składnik sukcesu...
Popularność.
Rury z polietylenu to obecnie najpopularniejsze narzędzia przesyłowe, stosowane w instalacjach wodociągowych, kanalizacyjnych, gazowych i chemicznych. Występują w średnicach od 16mm do 1600mm i klasach ciśnień od PN2,5 do PN20. Można je łączyć elektrooporowo, zgrzewać doczołowo lub stosować złączki i kształtki skręcane. Na tle rur stalowych i żeliwnych wyróżnia je przede wszystkim niski ciężar właściwy (łatwy transport), łatwość obróbki (cięcie nożycami), elastyczność (możliwość wykonywania łuków, brak konieczności kompensacji naprężeń), gładkość ścianek (niskie opory hydrauliczne), brak potrzeby konserwacji i całkowita odporność na korozję. Trwałość, w zależności od wariantu i zastosowania wynosi od 50 do 100 lat. Rury PE w kolorze czarnym są w większości odporne na działanie promieni UV.
Rura PE do nawadniania?
Oczywiście. To jedyne rozwiązanie w przypadku instalacji automatycznego nawadniania. Czarnych, jednowarstwowych rur PE używamy do łączenia źródła wody z kolektorem i elektrozaworami, a dalej ze zraszaczami i liniami kroplującymi. Do połączeń stosujemy złączki skręcane, dostępne w wielu średnicach i kształtach, również z gwintami o różnej wielkości.
Jaka średnica rury do nawadniania?
Zakres średnic rur irygacyjnych zamyka się w większości przypadków w przedziale 16 - 40mm. PE25, PE32, oraz PE40 stosujemy zwykle jako główne rury zasilające poszczególne sekcje, natomiast PE16 i PE20 służą jako odejścia do poszczególnych zraszaczy lub lini kroplujących. O tym, które będą właściwe w Twoim przypadku, decyduje kilka czynników. Zadaniem projektanta instalacji jest wykonanie obliczeń i dobór średnic rur w taki sposób, aby nie powodowały oporów hydraulicznych i spadków ciśnienia miedzy kolektorem, a ostatnim punktem poboru. Pod uwagę bierze się długość danego odcinka rury oraz umiejscowienie i wydajność poszczególnych punktów zraszających i kroplujących.
Ciśnienie.
PN, czyli ciśnienie nominalne, to bardzo ważny parametr. Określa on graniczną wartość, na którą niestety wielu użytkowników nie zwraca uwagi. Najpopularniejsze (i najtańsze) dostępne na rynku rury do nawadniania posiadają oznaczenie PN4, czyli wytrzymują pracę z ciśnieniem wody 4,0bar. Większość instalacji zasilanych jest urządzeniami hydroforowymi, zarządzanymi przez wyłączniki przepływowe bez kontroli ciśnienia wyłączania, np. MH1300 Inox Premium z BRIO SK-13. Ciśnienie między pompą a kolektorem po zamknięciu elektrozaworów wyniesie około 5,5bar, a w przypadku przewymiarowania hydroforu i niewielkich rozbiorach wody przekroczenie ciśnienia nominalnego rury na odcinku kolektor-zraszacze również jest możliwe...
Błędy.
Bardzo często jesteśmy zapraszani do oceny wadliwie działających instalacji, wykonanych bez projektu i niestety wiedzy, ale na podstawie niemal nieskończonej ilości wpisów na forach i filmików. Proszę pamiętać, że nie ma dwóch identycznych systemów. Wsparcie projektanta lub doświadczonego instalatora może uchronić przez niepotrzebnymi wydatkami oraz kosztownymi i czasochłonnymi poprawkami.
